ŚWINOUJŚCIE – KRAINA 44 WYSP

Świnoujście jest jednym z najatrakcyjniejszych miast polskiego wybrzeża. Położone jest na samym krańcu północno-zachodniej Polski. Ma status miasta na prawach powiatu i jest jednym z największych w województwie zachodniopomorskim. Zajmuje obszar 195 km2 i, tu rzecz niespotykana, z każdym rokiem powiększa swój teren. Na skutek ustępowania morza w ciągu ostatnich dwustu lat linia brzegowa przesunęła się o 1,5 km.

Świnoujście to stolica wyspiarskiej krainy - ma tak wiele obliczy, jak wiele jest wysp, które obejmuje swoimi granicami. Największe z nich to Uznam, Wolin i Karsibór. Te trzy wyspy oblane wodami Bałtyku, Zalewu Szczecińskiego i cieśniny Świny, otoczone wianuszkiem kilkudziesięciu mniejszych wysepek, to trzy filary Świnoujścia, jedynego miasta w Polsce o tak wyjątkowym, wyspiarskim charakterze. Każda z nich daje miastu inne możliwości.
Część Świnoujścia leżąca na wyspie Uznam, dzielonej z Niemcami, to część turystyczno-uzdrowiskowa, administracyjna i mieszkaniowa. To tu znajduje się najszersza plaża nad Bałtykiem, promenada, centrum kulturalne i rozrywkowe miasta. Wyspa Uznam ma w swoich granicach także unikatowy rezerwat „Karsiborskie Paprocie", gdzie rosną bujne, sięgające ponad 2 metrów paprociowe zarośla. Fragment położony na wyspie Wolin to
w głównej mierze przemysłowa część miasta. Tu skupiają się usługi związane z gospodarką morską i transportem oraz produkcyjno-składowe. Tu znajduje się również Woliński Park Narodowy. Szczególne walory Parku to najpiękniejszy odcinek polskiego wybrzeża klifowego, dobrze zachowane lasy bukowe, unikalna - wyspiarska delta Świny, przybrzeżny pas wód Bałtyku. Karsibór zaś jest zieloną ostoją spokoju i wytchnienia, o unikatowych walorach przyrodniczych i turystycznych. Istnieją tu doskonałe warunki do rozwoju agroturystyki, uprawiania wędkarstwa i sportów wodnych. Na północy utworzony został społeczny rezerwat ptaków – Karsiborska Kępa. Na powierzchni przeszło 180 hektarów występuje ok. 140 gatunków ptaków. Prawdziwą ozdobą Karsiborskiej Kępy jest zagrożona w skali światowej wodniczka – najrzadszy spośród europejskich wędrownych ptaków śpiewających.

Odwiedzający Świnoujście mogą udać się w swoistą podróż w czasie, śladami militarnej historii Pomorza Zachodniego dzięki świetnie zachowanym obiektom fortyfikacyjnym pochodzącym z początków XIX wieku. Kompleks trzech fortów położonych po obydwu stronach rzeki Świny to nieocenione świadectwo historii i niecodzienna atrakcja turystyczna. Wyposażone w bogaty zbiór eksponatów z różnych epok Fort Zachodni i Fort Anioła na wyspie Uznam oraz rozpoczynający „Szlak fortyfikacyjny" na wyspie Wolin - Fort Gerharda pozwalają na swoistą podróż w czasie i odkrycie militarnego dziedzictwa tej części Europy.
Kraina 44 Wysp to kraina wielu możliwości, a Świnoujście nie pozwala się nudzić ani przez moment. Mając za sobą już ponad dwa wieki uzdrowiskowej i wypoczynkowej tradycji, miasto z powodzeniem wykorzystuje swoje walory dla dobra i przyjemności przybywających w te strony gości. Wielu z nich bez wątpienia przyciąga piękna świnoujska plaża – najszerszy nad Bałtykiem, 100-metrowy pas nieskazitelnie czystego, białego piasku. To tu wody Bałtyku są najcieplejsze, zachęcając do morskich kąpieli i uprawiania sportów wodnych, jak żeglarstwo, windsurfing czy kitesurfing. Ale to tylko jedno z wielu obliczy Krainy 44 Wysp.
Każdy znajdzie tu coś dla siebie, niezależnie od tego czy chce wypocząć na łonie natury, oddać się słodkiemu lenistwu na plaży, aktywnie spędzić czas, czy też dać się porwać szalonej zabawie.

Obszar Natura 2000 „Delta Świny" (powierzchnia 8286,1 ha ) - obejmuje obszar wstecznej delty rzeki Świny wraz z południowo-zachodnim fragmentem wyspy Wolin i południowo-wschodnim wybrzeżem wyspy Uznam. Charakteryzuje się licznymi naturalnymi i sztucznymi odnogami rzeki oraz utworzonymi między nimi wyspami. Wyspy te porośnięte są szuwarami, łąkami i zaroślami, w których następuje mieszanie się wód słonych Bałtyku
z wodami słodkimi. Cztery gatunki ptaków występujące w Delcie Świny pozwalają zaliczyć ją do międzynarodowych ostoi ptaków: bielaczek, nurogęś, bielik i wodniczka. Delta jest ponadto najważniejszym na Pomorzu miejscem rozrodu wodniczki - małego, niepozornego ptaka wróblowatego.

Obszar Natura 2000 „Ostoja na Zatoce Pomorskiej" – obszar morski (powierzchnia 243132,7 ha). Częścią obszaru jest akwen o zróżnicowanym dnie morskim (od piaszczystych ławic, po rozległe żwirowiska i głazowiska). W centralnej części Zatoki Pomorskiej znajduje się tzw. Ławica Odrzańska. Jest to duże wypłycenie będące ważnym obszarem dla ochrony siedliska piaszczystych ławic podmorskich trwale przykrytych wodą o niewielkiej głębokości oraz teren regularnych obserwacji morświna. Ostoja na Zatoce Pomorskiej jest ważnym terenem dla bałtyckiej populacji parposza a także znaczącą ostoja ptaków.

Obszar Natura 2000 „Zatoka Pomorska" (ostoja ptaków) – obszar morski. Częścią obszaru powierzchni 311877,3 ha jest akwen o zróżnicowanym dnie morskim (od piaszczystych ławic, po rozległe żwirowiska i głazowiska). W centralnej części Zatoki Pomorskiej znajduje się tzw. Ławica Odrzańska. Rozciąga się ona od zachodnich krańców jeziora Bukowo (Łazy), gdzie obejmuje 15 kilometrowej szerokości pas wód przybrzeżnych Bałtyku po granicę Państwa rozszerzając się tutaj do około 70 km. Obszar stanowi ostoję ptasią. Ptaki wodno-błotne występują w koncentracjach powyżej 20 000 osobników, a zimą powyżej 100 000 osobników.

Obszar Natura 2000 „Zalew Szczeciński" - obszar o powierzchni 47194,6 ha obejmuje polską część Zalewu Szczecińskiego. Jego północny kraniec stanowią wyspy Uznam i Wolin. Z Morzem Bałtyckim łączy się cieśninami: Pianą (na zachodzie), Świną (między wyspami Uznam i Wolin) i Dźwiną (na wschodzie). Średnia głębokość zbiornika to około 3 m. Charakteryzuje się on dużą żyznością, bogactwem organizmów przydennych oraz różnorodnym rybostanem. Zaobserwowano w tym miejscu ryby słodkowodne przystosowane do wody słonawej (płoć, leszcz, sandacz, szczupak, węgorz, okoń). Obszar jest ostoją ptaków wodno-błotnych o randze europejskiej i koncentracji powyżej 20 000 osobników.

Obszar Natura 2000 „Ujście Odry i Zalew Szczeciński" - obszar o powierzchni 52612 ha obejmuje akwen na północ od Szczecina położony u ujścia rzeki Odry do Morza Bałtyckiego. Należą do niego także : dolny odcinek rzeki, Zalew Szczeciński, Wyspa Chrząszczewska i Zalew Kamieński. Dwa ostatnie to najbardziej naturalne elementy ujścia Odry. Obszary morskie stanowią 85% powierzchni ostoi. Teren leży na styku środowisk słodko-
i słonowodnych (estuarium). Wschodnia cześć Zalewu stanowi równinę nadzalewową (torfowiska równiny Basenu Czarnocińskiego), a po północnej stronie występują wybrzeża klifowe z klifami aktywnymi. Na terenie Ujścia Odry i Zalewu Szczecińskiego znajdują się także aktywnie rozwijające się delty wsteczne Dziwny i Świny. Woda morska wlewa się do Zalewu podczas zjawiska zwanego „cofką". Takie zjawisko jest zdolne zwiększyć poziom wód w akwenie o 1,00 m. Zmienia to parametry fizykochemiczne wody i umożliwia wzrost
i funkcjonowanie roślinom słonolubnym. Przy wschodnich brzegach akwenu ciągną się płycizny o głębokości 1,0-1,5 m, gdzie występuje wiele gatunków hydrofitów. Zalew Szczeciński leży na szlaku wędrówek tarłowych wielu gatunków ryb. Na terenie Basenu Czarnocińskiego występują obszary torfowe które są miejscem występowania wielu rzadkich gatunków roślin naczyniowych, mchów brunatnych i torfowców. Rozległy obszar wód Zalewu Szczecińskiego oraz urozmaicona strefa wybrzeży to ostoje ptasie o randze europejskiej. W okresie zimowym można tu obserwować żerujące bieliki w ilości do 250 osobników.

Obszar Natura 2000 „Wolin i Uznam"- obszar o powierzchni 30792 ha obejmuje wyspy Wolin i Uznam wraz z 5 kilometrowym pasem wód przybrzeżnych pomiędzy Karnocicami i Lubinem. Oddziela je od siebie cieśnina Świny, zaś od lądu po stronie niemieckiej - Piana, a od strony polskiej - Dziwna. Na terenie ostoi znajduje się delta rzeki Świny, obejmująca liczne, naturalne i sztuczne kanały oraz wyspy z torfowiskami, łąkami, trzcinowiskami, polami i płatami lasów olszowych. Trzon obu wysp utworzony jest ze wzniesień morenowych do których przylegają białe i szare wydmy. Część z nich porośnięta jest stosunkowo mało zmienionym lasem. Na wyspach skupiły się rzadkie siedliska lądowe, bagienne i wodne oraz związane z nimi fitocenozy, niejednokrotnie endemiczne. Na terenie ostoi występuje 1135 gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele prawnie chronionych, rzadko występujących i zagrożonych wyginięciem. Ogółem wyróżniono tu ponad 60 zbiorowisk roślinnych o naturalnym charakterze (lasy, zarośla, zbiorowiska nabrzeżne, piaskolubne, wodnobłotne, słonorośla.

Zapraszamy do Krainy 44 Wysp!