Czynna ochrona kotewki orzech
wodny w dolinie górnej Wisły

Wisły Kotewka orzech wodny jest rośliną o najwyższym stopniu zagrożenia wg "Polskiej czerwonej księgi roślin". Oznacza to, iż jest gatunkiem wymierającym na terenie naszego kraju. Jest ona związana z płytkimi, żyznymi, szybko nagrzewającymi się zbiornikami wodnymi. Obecnie zasiedla stawy rybne oraz starorzecza.

Prawie 25% miejsc występowania kotewki w Polsce znajduje się w dolinie górnej Wisły. Niestety na tym terenie jak i w całym kraju, zmniejsza swoją liczebność. I tak w latach 1870-1980 w Polsce wyginęło 82% znanych stanowisk tej rośliny. Związane jest to z melioracjami, wzrostem zanieczyszczenia wód oraz zarastaniem płytkich zbiorników przez trzcinę, która wypiera zbiorowiska wodne. Przyczyną zanikania stanowisk kotewki na terenach stawów hodowlanych jest intensyfikacja gospodarki rybackiej oraz wprowadzenie do hodowli obcych, roślinożernych gatunków ryb, w szczególności amura białego.

Celem projektu jest odbudowa populacji kotewki metodą wprowadzania do siedlisk naturalnych. Natomiast tam, gdzie jeszcze występuje, zabezpieczenie jej stanowisk poprzez odpowiednie działania techniczne. Reintrodukcja jest uzasadniona ze względu na stopień zagrożenia egzystencji gatunku oraz brakiem szans na jego spontaniczne odtworzenie się (od kilkudziesięciu lat brak jakichkolwiek danych o nowych stanowiskach kotewki w Polsce).

Mateusz Ledwoń